Ds. M. A. Kuijt (Palmzondag)
Zondagavond wil ik nog een keer stilstaan bij een gedeelte uit de Nederlandse Geloofsbelijdenis en wel bij Artikel 24. Dit Artikel gaat over de heiligmaking en de goede werken. Wie door het geloof aan Christus verbonden is, die is wedergeboren. Die is vrijgemaakt van de slavernij van de zonde. Die is een nieuw mens en doet door de Heilige Geest werken die voor God aangenaam zijn. Uit liefde. Maar, zo zegt ons Artikel aan het slot, laten we onze zaligheid niet gronden op onze goede werken, want dit ondermijnt de zekerheid van het geloof en voedt de twijfel. ‘Al is het dat we goede werken doen, zo funderen wij toch onze zaligheid daar niet op, want wij kunnen geen enkel werk doen of het is besmet door ons vlees en ook strafwaardig en al konden wij één goed werk voortbrengen, zo is toch de gedachte aan één zonde genoeg, om het verwerpelijk te maken voor Gods ogen. Daarom zouden we altijd in twijfel leven, heen en weer geslingerd worden, zonder enige zekerheid en ons arme geweten zou altijd gekweld worden, inzien het niet steunde op de verdienste van het lijden en sterven van onze Zaligmaker.’ Prachtige woorden, die ons direct duidelijk maken, hoe en waar wij zekerheid van het geloof kunnen vinden. Het lijden en sterven van Christus heeft volgens Artikel 24 alles te maken met de zekerheid van het geloof. Daarom: hoe lang kwellen wij onze gewetens? En waarom worden wij zo vaak heen en weer geslingerd, zonder zekerheid? En klagen wij over gebrek aan zekerheid? Waar komt dit toch vandaan? Een onderwijzend gedeelte uit de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Alle reden om er ook bij te zijn. We zien u graag. Gezegende diensten toegebeden.